به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، پوست تحت نور خورشید، هجوم میکروب ها، بریده شدن و ... ملتهب، قرمز، متورم و دردناک می شود و به نوعی بدن را تحریک به پاسخ های ترمیم می کند.

پژوهشی جدید در دانشگاه راکفلر نشان داده است که زخم ها یا سایر تجارب التهابی منجر به ایجاد خاطره هایی با دوام در سلول های بنیادی ساکن پوست می شوند که به آن ها یاد می دهند که طی آسیب های بعدی سریع تر بهبود یابند. سلول های بنیادی که لایه خارجی پوست را به طور دائم جایگزین می کنند، سیگنال های التهابی را دریافت کرده و به خاطر می سپارند. به عبارت دیگر، التهاب این سلول ها را حساس تر می کند و دفعه بعد که آن ها دوباره با التهاب یا آسیب پوستی مواجه شوند، واکنش سریع تری نشان می دهند.

در این مطالعه جدید که به تازگی در Nature به چاپ رسیده است، دکتر الاین فاچ و همکارانش شواهد اولیه ای را ارائه کرده اند که پوست می تواند از پاسخ های التهابی، خاطراتی را برای خود بسازد. به عقیده وی تقویت پاسخ دهی به التهاب موجب می شود که پوست یکپارچگی اش را حفظ کرده و در نتیجه طی آسیب های پوستی بعدی پاسخ بهتری را ارائه دهد. در مطالعات موشی صورت گرفته آن ها نشان دادند که  در پوستی که پیش از این تجربه التهاب را داشته باشد، سرعت بسته شدن زخم بیش از دو برابر موش هایی است که پیش از این آسیبی را تجربه نکرده اند و این بدین دلیل است که سلول های بنیادی در این موش ها خیلی سریع تر به جایگاه ترمیم هجوم می برد و بازسازی را شروع می کند. در ادامه مشخص شد که التهاب منجر به شروع فرایندهایی می شود که به طور فیزیکی جایگاه های مجزایی را درون کروموزوم سلول ها باز می کند و موجب در دسترس قرار گرفتن برخی ژن ها می شود. برخی از این جایگاه ها حتی بعد از ریکاوری پوست نیز باز می مانند و این موجب می شود که در صورت نیاز دوباره(آسیب مجدد)، این ژن ها سریع تر روشن شوند. یکی از این ژن ها Aim2 است که یک پروتئین حس کننده خطر می باشد و وقتی در حالت آماده باش قرار دارد، پاسخ التهابی و بازسازی سریع تری را شروع می کند و موجب مهاجرت سلول های بنیادی به ناحیه آسیب می شود. درک بهتر و هرچه بیشتر اثر التهاب روی سلول های بنیادی و سایر اجزای بافتی می تواند انقلابی را در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان ایجاد کند.

پایان مطلب/